هیچ محصولی در سبد خرید نیست.
ریچارد برانسون، کارآفرین انگلیسی
ریچارد برانسون، کارآفرین انگلیسی
همان‌طور که گفته شد، ریچارد از سنین تازگی سودای کارآفرینی داشت.
او یک مجله‌ی دانش‌آموزی با نام Student را رتق وفتق می‌کرد که فروش نسبتا خوبی در مدرسه ها داشت.
پس از مدتی، شهرت مجله‌ی او به حدی شد که توانست با كسان نامی و گمنام دهه‌ی ۱۹۶۰ مثل هماهنگ میک جگر و رونالد دیوید لینگ نیز مصاحبه کند.
او در همین سال‌های ابتدایی کسب و کار، کمی به حوزه‌ی موسیقی وارد شد و آهنگ‌ها و آلبوم‌های زاید را در مجله‌اش آشنا كردن کرد.
در ادامه در مطلب داستان افراد موفق در مورد ریچارد برانسون، کارآفرین انگلیسی بیشتر می گوییم.
ورود نصفه و نیمه به بازار نوا آرامش در مجله‌ی Student، ریچارد را به این صنعت علاقه‌مند کرد.
پس از مدتی او تحت نام ویرجین به فروش آلبوم‌ها و قطعات خنیا روی آورد. کسب وکار ویرجین از همان بدو رونق مناسبی داشت و با وجود آیین نامه ها نسبتا سخت مالیاتی در دهه‌های ۱۹۵۰ و ۱۹۶۰، فروش آن كم ارزش بود.
دستورالعمل ها مالیاتی چالش‌های متعددی نیز برای ریچارد به‌وجود آوردند که او با قبول ایرادهای وارده، مشکل را حل کرد.
حكماً در این میان مادرش هدایت كردن وادار كردن شد بخشی از پس‌انداز خانوادگی را جهت کمک به او صرف کند.
ریچارد برانسون نفع و ضرر مناسبی از کسب و کار اولیه‌ی ویرجین داشت و در سال ۱۹۷۲، شرکت ضبط رامش خود را به کمک نیک پاول تأسیس کرد.
نکته‌ی جالب در مورد آزادی نام ویرجین برای این شرکت، نامحرم و آشنا بودن عموم کارمندان آن با صنعت فراغت بود.
آغازین ملکی که به‌عنوان دارایی ویرجین رکوردز بیع شد، قدسی در شمال آکسفورد بود که استودیوی ضبط فراغت در آن تأسیس شد.
مایک اولدفیلد اولین مشتری بنام ویرجین رکوردز بود که كلكسیون Tubular Bells را به کمک آنها ضبط کرد. این آلبوم در زمان خود در لیست پرفروش‌ترین آلبوم‌ها قرار گرفت.
ریچارد برانسون
پس از موفقیت‌های اولیه، ویرجین رکوردز با وفور و كمی فعالان دیگر طرب و آن‌هایی که شرکت‌های دیگر رد کرده بودند، قرارداد بست.
رولینگ استونز، پیتر گابریل، استیو وینوود و پائولا عبدل از مشتریان اولیه‌ی شرکت ضبط طرب ریچارد برانسون بودند.
این قراردادها در طی مدت کوتاهی شرکت آنها را به بزرگ‌ترین برند مستخلص ضبط نوا آرامش در جهان دگرسانی کرد.
دهه‌ی ۱۹۸۰ دهه‌ی موفقیت‌آمیزی برای این کارآفرین بریتانیایی بود و شرکتش توانست گروه‌های مشهوری همچون کالچر کلاب را به دنیای طرب شناساندن کند.
ریچارد برانسون در سال ۱۹۸۴ شرکت هواپیمایی Virgin Atlantic Airways را تأسیس کرد.
او در شرح حال خود در مورد تأسیس شرکت هواپیمایی می‌گوید:
علاقه‌ی اصلی من به زندگی، صف آرایی با مشکلات بزرگ و تجهیزات غامض است.
من دوست دارم تعیش را در حد عاقبت آزمایش کنم و می‌خواستم همه چیز را تجربه کنم.
در ابتدای دهه‌ی ۱۹۹۰، چالش‌ها متعددی بین ریچارد و بریتیش ایرویز روی داد.
بریتیش ایرویز بعضی شکایت علیه شرکت هواپیمایی او مطرح کرد و او نیز در جواب، این شرکت دولتی را به تلاش نابرابر برای جذب مسافران، هک کردن سیستم‌های کامپیوتری و افشای اسرار این شرکت به رسانه‌ها متهم کرد.
در انتها بریتیش ایرویز در این آرشیو متهم شد و علاوه بر آهار ۵۰۰ هزار پوند به شخص برانسون و ۱۱۰ هزار پوند به ویرجین آتلانتیک، سوق دادن به آهار هزینه‌های غیرشرعی به مبلغ ۳ هزارهزار پوند شد.
برانسون نیز مبلغ به‌دست‌آمده از این شکایت را بین کارمندانش پاشیدگی کرد.
در سال ۱۹۹۲، برانسون برای حفظ تجارت هواپیمایی خود، برند ضبط نوا آرامش ویرجین را به مبلغ ۵۰۰ میلیون پوند به شرکت EMI فروخت. او از این اتحاد علاوه بسامان بود و حتی به خاطر آن گریه کرد.
برانسون علاقه‌ی زیادی به صنعت رامش داشت و به همین دلیل در سال ۱۹۹۶ با تأسیس برند V2 Records، بار دیگر به این رسته وارد شد. او تنها ۵ درصد از شرکت جدید را تحت مالکیت دارد.
